آنزیم های گوارشی به معنای آنزیم های مورد استفاده در دستگاه گوارش است. این آنزیم‌ها به روده بزرگ شما کمک می‌کنند تا غذایی که می‌خوریم را به مولکول‌های کوچک‌تری که قابل جذب هستند تجزیه کند. به همین دلیل، از سلامت روده شما حمایت می کند و باعث می شود مواد مغذی به بدن شما داده شود.

آنزیم های گوارشی به سه دسته تقسیم می شوند:

آنزیم های پروتئولیتیک مورد نیاز برای هضم پروتئین
لیپازهای مورد نیاز برای هضم چربی ها
آمیلازهای مورد نیاز برای هضم کربوهیدرات ها.
چندین آنزیم گوارشی در انسان یافت می شود، از جمله:

آمیلاز
این ماده در بزاق و آب پانکراس یافت می شود و مولکول های بزرگ نشاسته را به مالتوز تجزیه می کند. اساساً در تمام غذاهای گیاهی یافت می شود. (سیب زمینی، میوه ها، سبزیجات، غلات و غیره) عمدتاً برای تجزیه کربوهیدرات ها، نشاسته ها و قندها عمل می کند.

پپسین
پپسین که در شیره معده در معده شما یافت می شود، به تجزیه پروتئین به واحدهای کوچکتر به نام پلی پپتید کمک می کند.

لیپاز
این توسط پانکراس شما ساخته شده و به روده کوچک شما ترشح می شود. پس از مخلوط شدن با صفرا، به هضم چربی ها و تری گلیسیریدها به اسیدهای چرب کمک می کند. عملکرد آن هضم غذاهای حاوی چربی مانند لبنیات، آجیل، روغن، تخم مرغ و گوشت است.

تریپسین و کیموتریپسین
این اندوپپتیدازها پلی پپتیدها را به قطعات کوچکتر تجزیه می کنند.

سلولاز
این به هضم غذاهای پرفیبر مانند بروکلی، مارچوبه و لوبیا کمک می کند، که می تواند باعث ایجاد گاز اضافی در بدن شما شود.

اگزوپپتیدازها، کربوکسی پپتیداز و آمینوپپتیداز
این به بدن شما کمک می کند تا اسیدهای آمینه را به صورت جداگانه آزاد کند.

لاکتاز
قند لاکتوز را به گلوکز و گالاکتوز تقسیم می کند.

ساکاراز
ساکارز قند را به گلوکز و فروکتوز تجزیه می کند

مالتاز
مالتوز قند را به مولکول های گلوکز کوچکتر کاهش می دهد.

معکوس کردن
آنزیم های دیگری که قند و کربوهیدرات ها را تجزیه می کنند، گلوکوآمیلاز و آلفا گلاکتوزیداز هستند.

 
هضم غذا از کجا شروع می شود؟

آمیلاز بزاقی که در دهان آزاد می شود، اولین آنزیم گوارشی است که به تجزیه غذا به مولکول های کوچکتر کمک می کند و این روند پس از ورود غذا به معده ادامه می یابد. سپس سلول های جداری معده تحریک می شوند تا اسیدها، پپسین و آمیلاز معده را همراه با سایر آنزیم ها آزاد کنند و فرآیند تجزیه غذای نیمه هضم شده به علف آغاز می شود. اسید معده همچنین اثر خنثی آمیلاز بزاق را دارد و به آمیلاز معده اجازه می دهد تا بر آن تاثیر بگذارد. بعد از یک ساعت یا بیشتر، آویشن به دوازدهه (روده کوچک فوقانی) هل داده می شود، جایی که اسیدیته به دست آمده در معده باعث ترشح هورمون می شود. این نشان می دهد که لوزالمعده هورمون ها، بی کربنات، صفرا و آنزیم های متعدد پانکراس را آزاد می کند که مرتبط ترین آنها لیپاز، تریپسین، آمیلاز و نوکلئاز هستند. بی کربنات اسیدیته زیره را از اسیدی به قلیایی تغییر می دهد که نه تنها به آنزیم ها اجازه می دهد غذا را تجزیه کنند، بلکه باکتری هایی را که نمی توانند در محیط اسیدی معده زنده بمانند، از بین می برد.

برای افرادی که کمبود آنزیم های گوارشی ندارند، بیشتر عملکرد گوارشی انجام می شود. برای دیگران، تقویت مورد نیاز است و کوتاه ترین راه برای کمک به این فرآیند است.

چه باید کرد

وعده های غذایی نباید عجولانه باشد و باید در محیطی آرام و راحت صرف شود.
غذا باید خوب جویده شود.
معاینات منظم دندانپزشکی باید انجام شود.
بین لقمه ها بیش از چند جرعه آب ننوشید.
گوشت حیواناتی که توسط طبیعت و روش های سنتی تغذیه می شوند باید ترجیح داده شود.
تکه های استخوانی گوشت (گوشت گاو/گوسفند/مرغ/ماهی) را می توان آب پز کرد و در آب نگهداری کرد.
گوشت گوساله و مرغ باید به جای کبابی، خورش شوند.
پوره جگر باید 3-4 بار در ماه مصرف شود.
میوه به جز صبحانه نباید همراه غذا مصرف شود.
ماست و کفیر تهیه شده از شیر پاستوریزه باید ترجیح داده شود.
محصولات بدون روغن/سبک باید آگاهانه مصرف شوند.
هر چند وقت یکبار بعد از شام می توانید بوزا را با دارچین فراوان امتحان کنید.
سرکه سیب را می توان به سالاد اضافه کرد و به مقدار مناسب ترشی مصرف کرد.
روزانه 1-2 لیوان آب گوجه فرنگی مصرف شود.
هورمون های ایروئید و PH ادرار باید بررسی شود.
افرادی که کیسه صفرا خود را برداشته اند در صورت نیاز به مصرف نمک های صفراوی یا آنزیم های گوارشی باید با پزشک خود مشورت کنند.
از مصرف غیر ضروری آنتی بیوتیک ها باید اجتناب شود. مسدود کننده های پمپ اسید و داروهای ضد اسید نباید بدون نظر پزشک مصرف شوند.
 
به تغذیه خود توجه کنید

برای کمک به هضم غذایی که می خورید، باید از غذاهایی که هضم شما را کند می کنند اجتناب کنید. در برخی از بخش‌های زندگی روزانه‌تان، باید توجه داشته باشید که آیا احساس نفخ، یبوست و یا میل زیادی به آروغ زدن دارید. اگر متوجه هر یک از این احساسات شدید، می توانید با توجه به غذاهایی که از قبل می خورید، آنها را در رژیم غذایی بعدی خود اضافه یا کاهش دهید.