تغذیه مناسب و متعادل برای داشتن موهای سالم بسیار مهم است. با مصرف غذاهای غنی از مواد مغذی و پرهیز از مواد غذایی مانند نمک و شکر که به موها آسیب می رساند، می توانید موهای خود را پرپشت، براق و قوی کنید و حتی دوره سفید شدن مو را به تاخیر بیندازید.

وقتی صحبت از موهای سالم می شود، معمولاً به محصولات آرایشی و درمان های منظم فکر می کنیم. با این حال، اگرچه این عوامل موثر هستند، اما راز داشتن موهای سالم و شاداب در واقع تغذیه است. زیرا ویتامین ها، مواد معدنی و پروتئین های موجود در غذاها از طریق خون به فولیکول های مو می رسد و از ساختار مو محافظت و تقویت می کند. بنابراین، اگر غذاهای غنی از ویتامین، مواد معدنی و پروتئین به اندازه کافی مصرف نکنید، این عادت می تواند باعث خشکی، شکننده و کدر شدن موهای شما و یا بدتر از آن ریزش شود. اگرچه همه غذاهای سالم روی موهای ما موثر هستند، اما برخی از مواد غذایی هستند که با ویتامین ها و مواد معدنی موجود در آنها اهمیت ویژه ای دارند.

ویتامین‌های گروه B: این گروه از ویتامین‌ها در تغذیه تمام سلول‌های بدن از گلبول‌های قرمز حامل اکسیژن، از جمله همه این‌ها، در تغذیه پوست سر، ریشه و رشد مو مؤثر است. کمبود این ویتامین ها می تواند باعث مرگ این سلول ها و کندی رشد شود.

بهترین منابع ویتامین B6: نخود، ماهی آزاد (تازه، کنسرو شده)، گوشت گاو بدون چربی، فیله، مرغ بدون پوست، سیب زمینی (سفید و شیرین)، جو، موز، بادام زمینی، عدس، رب گوجه فرنگی، جو، برنج (قهوه ای)، فلفل، کدو حلوایی زمستانی، کلم بروکلی، هویج، کلم بروکسل، بادام زمینی و کره بادام زمینی، تخم مرغ، میگو، توفو، زردآلو، هندوانه، توت فرنگی، آووکادو و نان گندم کامل.

بهترین منابع B12: صدف (صدف، خرچنگ)، ماهی قزل آلا (تازه، کنسرو شده)، شیر سویا، قزل آلا، ماهی تن (نور کنسرو شده)، گوشت گاو بدون چربی، پنیر دلمه، ماست (بدون چربی، کم چرب)، شیر (بدون چربی، 1 عدد). ٪ کم چرب)، تخم مرغ، پنیر (کم چرب، کم چرب)

بهترین منابع فولات: عدس، نخود سیاه، سویا، جو دوسر، شلغم، اسفناج، سبزی خردل، نخود سبز، کنگر فرنگی، بامیه، چغندر، جعفری، کلم بروکلی، تخمه آفتابگردان، جوانه گندم، پرتقال و آب پرتقال، کلم بروکسل، پاپایا، جلبک دریایی، انواع توت ها (توت فرنگی، شاه توت، توت فرنگی)، لوبیاهای نشاسته ای (به عنوان مثال سیاه، دریایی)، گل کلم، بوک چوی، ذرت، نان غلات کامل، ماکارونی غلات کامل.

بیوتین: یک ویتامین مهم برای سلامت پوست سر و به طور کلی مو، کمبود آن یک ویتامین نادر است زیرا به طور طبیعی در روده انسان تولید می شود و در بسیاری از غذاها یافت می شود. اما در بیماری های مهم روده ای به دلیل مشکل در تولید بیوتین، کمبود آن دیده می شود. بنابراین بله، بیوتین برای مو مهم است، اما نیازی به مصرف مکمل های بیوتین نیست، فقط افزایش غذاهای غنی از بیوتین در رژیم غذایی یکی از مراحل رژیم غذایی ما برای مو است.

منابع خوب بیوتین: تخم مرغ، بادام زمینی و کره بادام زمینی، بادام و کره بادام، سبوس گندم، گردو، شاتوت، نان گندم کامل، ماهی آزاد وحشی (تازه، کنسرو شده)، پنیر (کم چرب، بدون چربی)، گل کلم، آووکادو، تمشک

پروتئین غنی از آهن: آهن به انتقال اکسیژن در گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند و در کمبود آهن، دریافت اکسیژن برای سلول‌ها دشوار می‌شود. در نتیجه ضعف، خستگی، ریزش مو را به همراه دارد و می تواند برای بدن مخرب باشد. در مطالعه ای که بر روی زنان یائسه انجام شد، مشخص شد که کاهش ذخایر آهن در زنانی که با شکایت از ریزش بیش از حد مو مراجعه می کنند در مقایسه با زنانی که هیچ شکایتی ندارند، امکان پذیر است. کمبود آهن در زنان در سنین باروری بیشتر اتفاق می افتد زیرا در این دوران همراه با خروج خون از بدن در دوران قاعدگی، آهن نیز از بدن خارج می شود. از دست دادن آهن در زنان با چرخه قاعدگی سنگین بیشتر از زنان با چرخه قاعدگی سبک است، بسته به جریان خون.

ما پروتئین غنی از آهن را به دو دلیل توصیه می کنیم. اول از همه، پروتئین؛ برای رشد و تکامل تمام سلول های بدن انسان مهم است. مو پروتئین و کراتین ساختاری مصرف می کند، بدون کراتین، مو ضعیف تر شده و کندتر رشد می کند. ثانیاً آهن (آهن هِم) از منابع حیوانی بهتر از آهن گیاهی (آهن غیرهم) جذب می شود.

گیاهخواران؛ آنها می توانند با مصرف زیاد لوبیا، عدس و سبزیجات برگ سبز نیاز آهن خود را تامین کنند. علاوه بر این، ویتامین C جذب آهن غیر هِم توسط بدن را افزایش می دهد، بنابراین گیاهخواران باید منبع ویتامین C را همراه با وعده های غذایی مصرف کنند. زنان قبل از یائسگی ممکن است مولتی ویتامین های حاوی آهن را در نظر بگیرند.

بهترین منابع پروتئین غنی از آهن: صدف، گوشت گاو و بره بدون چربی، میگوی مرغ و بوقلمون بدون پوست، زرده تخم مرغ.

منابع گیاهی: توفو، سویا، عدس، لوبیا نشاسته ای (مانند لوبیا سیاه، لوبیا چشم بلبلی، نخود)، نخود چشم سیاه.

سبزیجات دارای بیشترین آهن: اسفناج، برگ برگ، مارچوبه، کلم بروکسل، سبزی خردل، کلم پیچ، کلم بروکلی

ویتامین سی

ویتامین C: به دلایل زیادی برای سلامت مو ضروری است. ویتامین C؛ برای ریشه مو کافیه برای تامین اکسیژن حامل آهن استفاده می شود. علاوه بر این، همانطور که قبلاً اشاره کردم، ویتامین C باعث افزایش استفاده از آهن غیر هم در منابع گیاهی توسط بدن می شود. علاوه بر این، ویتامین C به بدن کمک می کند تا کلاژن، که یک فیبر ساختاری است، تشکیل دهد. کلاژن که برای فولیکول های مو، رگ های خونی و پوست ضروری است، باید در بدن وجود داشته باشد تا رشد را تضمین کند. علائم کمبود ویتامین C ناشی از قرمزی های کوچک است که در سکته های کوچک در فولیکول های مو ایجاد می شود، زمانی که نشت اطراف رگ های خونی کوچک وجود دارد. ناهنجاری هایی مانند فر شدن روی خود را می توان در موهای دست و پا مشاهده کرد. کمبود جزئی ویتامین C می تواند باعث خشکی و شکننده شدن موها شود.

منابع ویتامین C: فلفل دلمه ای (همه رنگ ها)، آب پرتقال و پرتقال، گریپ فروت و آب گریپ فروت، توت فرنگی، آناناس، آب لیمو و لیموترش، کلم بروکلی، کلم، کلم بروکسل، لوبیا خشک، کیوی، خربزه، گل کلم، کلم (همه) ) انبه، سیب زمینی سفید، سبزی خردل، گوجه فرنگی، نخود تازه، نخود برفی، شلغم، تمشک، تمشک، هندوانه، نارنگی، بامیه، شاه میوه، کدو تابستانی، خرمالو.

بتا کاروتن: با تبدیل شدن به ویتامین A در بدن استفاده می شود. ویتامین A برای رشد تمام سلول های بدن از جمله سلول های مو ضروری است. در غیاب ویتامین A، موهای خشک و بی جان، شوره سر و پوست خشک به احتمال زیاد رخ می دهد. همچنین به یاد داشته باشید که ویتامین A بیش از حد باعث ریزش مو می شود. توصیه من این است که ویتامین A را با منابع غنی بتاکاروتن وارد بدن خود کنید، نه به عنوان مکمل، یعنی قرص های ویتامین و غیره. اگر قصد دارید ویتامین A را به عنوان مکمل مصرف کنید، باید مطمئن شوید که فرم رتینول ویتامین A بیش از 50 درصد مصرف روزانه نیست. این دارو در برچسب های مکمل به عنوان رتینول استات یا پالمیتات موجود است. 50 درصد دیگر ویتامین A شما قطعا باید از منابع غنی بتاکاروتن باشد که می تواند به ویتامین A تبدیل شود.

منابع بتاکاروتن: سیب زمینی شیرین، هویج، کدو تنبل، کلم، سبزی شلغم، کدو سبز، خردل، طالبی، فلفل قرمز، زردآلو، اسفناج، کاهو، کلم پیچ، شاتوت، شاهی، گریپ فروت، هندوانه، گیلاس، انبه، انبه، توت فرنگی ، کلم قرمز

روی: روی، یک ماده معدنی، در ترمیم بافت ها و اندام ها از جمله رشد مو نقش دارد. علاوه بر این، روی به فولیکول های مو در اطراف فولیکول های مو کمک می کند تا به درستی کار کنند. سطح پایین روی؛ باعث ریزش مو، تاخیر در رشد و شوره سر می شود. همچنین، مصرف غذاهای غنی از روی، فرهای شما را کامل نگه می دارد.

منابع روی: صدف، خرچنگ، گوشت گاو بدون چربی، خرچنگ، جوانه گندم، مرغ یا بوقلمون بدون پوست، گوشت بره بدون چربی، صدف، صدف، تخم کدو تنبل، ماست (بدون چربی، کم چرب)، لوبیا نشاسته ای (مثلا سیاه، نخود، لوبیا چشم بلبلی). ) و غیره)، عدس، نخود سیاه، سویا، لوبیا خشک، آجیل کاج، بادام زمینی، بادام زمینی و کره بادام زمینی، تخمه و کره آفتابگردان، گردو.

ماندارین

نارنگی به دلیل داشتن ویتامین C به تولید کلاژن کمک می کند که مویرگ های تغذیه کننده تارهای مو را تقویت می کند. همچنین با افزایش جذب آهن در بدن باعث تقویت مو می شود. ویتامین B موجود در نارنگی همچنین باعث رشد سریع مو، کاهش ریزش مو و کند شدن روند سفید شدن مو می شود. برای داشتن موهای سالم، مصرف ۲ تا ۳ عدد نارنگی کوچک در روز مفید است.

ماهی سالمون

سالمون ماهی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 سالم است. از آنجایی که بدن ما نمی تواند این چربی های سالم را به تنهایی تولید کند، باید آن را از غذا یا مکمل ها دریافت کنید. به لطف امگا 3، موها روشن تر و زنده تر به نظر می رسند. می توانید دو بار در هفته ماهی سالمون را انتخاب کنید.

ماست

ماست حاوی اسید پانتوتنیک به نام ویتامین B5 است. به لطف این ویتامین از نازک شدن مو و مشکلات ریزش مو جلوگیری می کند. ویتامین B5 همچنین با تسریع جریان خون در پوست سر، ساختار محافظی برای پوست سر دارد. می توانید روزی 2 کاسه ماست مصرف کنید.

هویج

هویج غذایی غنی از بتاکاروتن، یعنی ویتامین A است. بدن برای ساختن سبوم به ویتامین A نیاز دارد. سبوم یک ماده روغنی است که توسط موهای ما تشکیل می شود و مراقبت طبیعی برای پوست سر سالم است. بدون سبوم، شوره سر و موهای خشک می تواند مشکل ساز باشد. بنابراین هویج سرشار از ویتامین A را در فصل زمستان از سالادهایتان غافل نکنید.

دارچین

با افزایش گردش خون در بدن، به انتقال اکسیژن و مواد مغذی به فولیکول های مو کمک می کند. با این اثر باعث تقویت و مراقبت از فولیکول های مو می شود. می توانید دارچین را با اضافه کردن آن به چای یا روی میوه ها مصرف کنید.

تخم مرغ

کمبود بیوتین در بدن باعث شکستن مو و شوره سر در پوست سر می شود. تخم مرغ حاوی مقادیر زیادی بیوتین است. بیوتین یک ویتامین B محلول در آب است. تخم مرغ همچنین بهترین منبع پروتئین است. به این ترتیب ساختار پروتئینی مو را تغذیه کرده و از سلامت آن محافظت می کند. می توانید هر روز 1 عدد تخم مرغ مصرف کنید.

جو دو سر

جو دوسر سرشار از آهن، فیبر، روی، امگا است که رشد مو را تسریع کرده و آن را پرپشت و سالم می کند.  غذایی سرشار از 3 اسید چرب و اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه. بعد از پختن جو با شیر می توانید میوه، آجیل و دارچین را اضافه کنید و برای صبحانه مصرف کنید.

عدس

عدس که حاوی پروتئین، آهن، روی و بیوتین است همچنین حاوی مقدار زیادی اسید فولیک است. اسید فولیک ساختار گلبول های قرمز را در پوست و پوست سر تغذیه می کند. این تضمین می کند که پوست سر با اکسیژن اشباع شده است. به لطف این خواص، زمینه را برای تشکیل موهای جدید و تقویت موها فراهم می کند. می توانید عدس را ۲ تا ۳ بار در هفته در سالاد یا به عنوان غذای قابلمه مصرف کنید.

اسفناج

اسفناج حاوی ویتامین A، آهن، بتاکاروتن، فولات و ویتامین C است. این مواد معدنی برای مو و پوست سر بسیار مهم هستند. موها را مرطوب و تقویت می کند. آهن یک ماده معدنی بسیار مهم برای مو است. کمبود آهن در بدن عامل اصلی ریزش مو است. اسفناج غذایی غنی از آهن است. هنگامی که با گوشت قرمز که سرشار از آهن است ترکیب شود، فراهمی زیستی آن افزایش می یابد. به عنوان مثال، اسفناج با گوشت چرخ کرده یک غذای غنی از آهن است و برای کسانی که ریزش مو دارند، انتخاب غذایی مناسبی است.

آجیل

آجیل ها غذاهای غنی از ویتامین E، سلنیوم و روی هستند. به لطف این مواد معدنی، ساختار مو را تقویت می کنند. بادام هندی با محتوای بالای بیوتین خود باعث رشد سالم مو می شود. گردو همچنین به دلیل داشتن الاستین از شکستن موها جلوگیری می کند. به خصوص پسته برای مشکل طاسی مردان مفید است. می توانید هر روز 2 عدد گردو کامل یا 10 عدد بادام هندی/پسته مصرف کنید.

برای داشتن موهایی قوی و سالم، علاوه بر تغذیه داخلی و خارجی موهایتان، باید به مواد شیمیایی موجود در محصولات مراقبت از مو نیز توجه کنید. زیرا این مواد می توانند مو را ضعیف کرده و درخشندگی آن را کاهش دهند. حالا بیایید با گفتن رایج ترین کاربرد روغن «سقز کاج» شروع کنیم، روغنی که به راحتی می توانید آن را از گیاهان دارویی تهیه کنید. اگر تصمیم گرفته اید از این روغن برای موهای خود استفاده کنید، می توانید به عنوان بی دردسرترین و کاربردی ترین روش، این روغن را به شامپو خود اضافه کنید. اگر یک بطری شامپو 300 میلی لیتری در نظر بگیریم، کافی است 25 تا 30 قطره روغن سقز کاج به آن اضافه کنیم. می توانید این روغن را یکی یکی به بطری شامپو خود اضافه کنید. قبل از شستن موهایتان کافی است بطری شامپو را به خوبی تکان دهید و استفاده کنید و مثل همیشه خوب بشویید و آبکشی کنید. 

 تفسیر سونوگرافی

فواید روغن عرق کاج

به سلامت مو کمک می کند، در صورت استفاده منظم به داشتن موهای درخشان و سالم کمک می کند.

از آنجایی که پوست سر را تغذیه می کند، از بروز شوره سر جلوگیری می کند و راه حلی برای مشکل شوره سر ارائه می دهد.

همچنین از ریزش مو جلوگیری می کند زیرا پوست سر را تغذیه می کند و فولیکول های مو را قوی تر می کند.

این باعث می شود که موها در مدت زمان بسیار کوتاه تری سریعتر رشد کنند.

هنگام استفاده از آن با افزودن آن به شامپو، هم آسیبی که شامپو می تواند به مو وارد کند را به حداقل می رساند و هم از مشکل روان شدن موها جلوگیری می کند.

روغن سقز کاج یک اثر تسکین دهنده سریع درد در مفاصل و دردهای روماتیسمی ایجاد می کند.

با حمام بخار ساخته شده از بینی، تنفس را باز می کند و ریه ها را آرام می کند.

برای تسکین بینی و گلو به ویژه در عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی شناخته شده است.

همچنین توصیه می شود آن را به آب حمام اضافه کنید زیرا اثر کاهش استرس و خستگی دارد.

گفته می شود با رایحه خود باعث افزایش تمرکز می شود.

از آنجایی که دارای خواص ضد باکتریایی و ضد عفونی کننده است، از بیماری های باکتریایی که ممکن است روی پوست ایجاد شود، جلوگیری می کند.

از آنجایی که گردش خون را تسریع می کند، به بدن نیرو می بخشد و در عین حال تا حد امکان از ایجاد اختلالات پوستی مانند واریس جلوگیری می کند.

همچنین شناخته شده است که راه حلی برای مشکلات پوستی مانند اگزما و آکنه است و با ایجاد اثر ضد پیری از ایجاد چین و چروک جلوگیری می کند.

روغن خار مریم جان

روغن سنتوری یک روغن معطر گیاهی است که از گیاهان طبیعی به دست می آید و برای مو مفید است. روغن خار مریم از گیاه خار مریم به دست می آید. روغن سنتوری همچنین به لطف اجزای ارزشمند، ویتامین ها و مواد معدنی موجود در آن به محافظت از سلامت مو و زیبایی مو کمک می کند. موهایی که به طور منظم با روغن سنتوریپان مراقبت می شوند، شکستگی را کاهش می دهند، ریزش با شکستن تا حد زیادی کاهش می یابد و موها به روشی سالم به رشد خود ادامه می دهند. موهایی که ظاهری سرزنده و براق تر دارند با جلوگیری از ریزش شروع به ضخیم شدن می کنند. اثرات روغن سنتوری بر سلامت مو به این محدود نمی شود. علاوه بر مو، روغن سنتوری یک نجات دهنده عالی برای جلوگیری از پوسته پوسته شدن، شوره سر و مشکلات اگزما در پوست سر است. می توان با مراقبت از مو با روغن سنتوری یک یا دو بار در هفته از تمام این اثرات مثبت بهره مند شد. علاوه بر خار مریم، می‌توانید با ترکیبی که با مخلوط کردن با سایر فرآورده‌هایی مانند سیر، روغن آرگان و روغن زیتون تهیه می‌شود که برای سلامت مو مفید هستند، تأثیرات مثبت زیادی دریافت کنید. مخلوطی که تهیه می کنید حالت خوبی به مو و پوست سر شما می دهد. بعد از استفاده در شهر می توانید نیم ساعت صبر کنید و موهای خود را بشویید.

فواید روغن خارمریم برای مو چیست؟

1.      روغن سنتوری شکاف مو را ترمیم می کند.

2.      موها را درخشان تر نشان می دهد.

3.      ریزش مو را کاهش می دهد.

4.      به درمان اگزما در پوست سر کمک می کند.

5.      خارش پوست سر را نرم می کند.

6.      مشکل شوره سر را کاهش می دهد.

7.      خشکی پوست سر را به حداقل می رساند.

احترام و عشق،

بیماری سلیاک با علائم متفاوتی در کودکان و بزرگسالان ظاهر می شود. کندی رشد و نمو در کودکان ممکن است نشانه اولیه این بیماری باشد. درد شکم، تهوع، استفراغ، اسهال، بدخلقی، خواب آلودگی و اختلالات رفتاری دیده می شود. ممکن است سال ها طول بکشد تا علائم ظاهر شوند و شدید شوند.

اساس درمان در بیماری سلیاک استفاده دقیق از رژیم غذایی بدون گلوتن است. برای این منظور، مواد غذایی ساخته شده با محصولات غلات حاوی گلوتن (گندم، جو و چاودار) هرگز نباید مصرف شوند. محصولات تهیه شده از برنج، ذرت، سیب زمینی و آرد سویا خوراکی هستند. خوردن میوه ها، سبزیجات، تخم مرغ و فرآورده های گوشتی ضرری ندارد. از آنجایی که این بیماران ممکن است کمبود لاکتوز (عدم تحمل لاکتوز) نیز داشته باشند، توصیه می شود در ابتدا از شیر و لبنیات استفاده نکنند. گلوتن را می توان در بسیاری از محصولات (سس های سالاد، پودینگ های فوری و غیره) که در بازار به فروش می رسد و تصور می شود فاقد گلوتن هستند، یافت. این امر به ویژه مهم است زیرا یک بیمار سلیاک که از رژیم غذایی سخت پیروی می کند ممکن است یک روز دوباره با گلوتن مواجه شود که می تواند منجر به شرایط جدی شود.

علائم بیماری سلیاک چیست؟

بسته به میزان جذب و اختلالات گوارشی، بیماری سلیاک با علائم متفاوتی در کودکان و بزرگسالان ظاهر می شود. کندی رشد و نمو در کودکان ممکن است نشانه اولیه بیماری سلیاک باشد. درد شکم، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، بدخلقی، خواب آلودگی، اختلالات رفتاری و ناکامی در مدرسه از دیگر علائمی است که قابل مشاهده است. ممکن است سال ها طول بکشد تا علائم ظاهر شوند و شدید شوند. اگرچه بیماری سلیاک معمولا در سنین 30 تا 40 سالگی در بزرگسالان رخ می دهد، اما در سنین بالاتر نیز قابل مشاهده است. در افراد مبتلا به این بیماری، علائم به دو صورت ظاهر می شود.

سلیاک زمینه را در استرس آماده می کند

برخی از عفونت های ویروسی و موقعیت های استرس زا می توانند باعث بروز این بیماری شوند. اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان ۱۲-۸ ماهه و بین ۳۰ تا ۴۰ سال شایع‌تر است. همچنین ممکن است در سنین بالاتر رخ دهد. از سوی دیگر، بیماری سلیاک پنهان یا خاموش، اصطلاحی است که برای بیمارانی استفاده می‌شود که یافته‌های معمولی این بیماری را ندارند، اما دارای استعداد ارثی هستند. در این بیماران بیماری سلیاک به مرور زمان فروکش می کند. بروز واقعی بیماری سلیاک ناشناخته است. مطالعات سرولوژیکی روی خون در بانک خون نشان می دهد که این بیماری ممکن است در یک نفر از هر 300 نفر دیده شود.

تفسیر سونوگرافی

چگونه تشخیص داده می شود؟

در صورت مشکوک بودن به بیماری سلیاک، پس از معاینه کامل، آزمایش های خون و مدفوع تجویز می شود. علاوه بر اندازه گیری سطوح خونی برخی از موادی که ممکن است در این بیماری دچار کمبود شوند مانند کلسیم، منیزیم، پتاسیم، پروتئین، کلسترول، ویتامین B12، ویتامین A، اسید فولیک و آهن، انجام شمارش کامل خون و کنترل نشانگرهای التهابی. ; برخی از آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص بیماری سلیاک نیز باید انجام شود. معاینه دیگری که در تشخیص بیماری سلیاک باید انجام شود نمونه برداری از مخاط روده کوچک است. به خصوص در بیمارانی که کاهش وزن قابل توجه، درد شکم، کم خونی، تعریق شبانه و خونریزی دارند، ممکن است نیاز به انجام این معاینات باشد و در صورت لزوم به سایر روش های تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری شکم نیاز باشد.

درمان چگونه است؟

بیماری سلیاک اگر به موقع تشخیص داده نشود می تواند مشکلات جدی ایجاد کند. رژیم غذایی سخت بدون گلوتن اساس درمان بیماری سلیاک است. برای این منظور، مواد غذایی ساخته شده با محصولات غلات حاوی گلوتن (گندم، جو و چاودار) هرگز نباید مصرف شوند. محصولات تهیه شده از برنج، ذرت، سیب زمینی و آرد سویا خوراکی هستند. خوردن میوه ها، سبزیجات، تخم مرغ و فرآورده های گوشتی ضرری ندارد.

پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن می تواند گران تر، دشوارتر و خسته کننده تر از یک رژیم غذایی معمولی باشد. به همین دلیل، اعمال چنین رژیمی بدون تشخیص قطعی توصیه نمی شود. از آنجایی که این بیماران ممکن است کمبود لاکتوز (عدم تحمل لاکتوز) نیز داشته باشند، توصیه می شود در ابتدا از شیر و لبنیات استفاده نکنند.

غذاهایی که بیماران سلیاک می توانند بخورند

•همه سبزیجات

•همه میوه ها

• تمام حبوبات

• کلیه روغن های جامد و مایع بدون افزودنی

• تخم مرغ، عسل، مربا، شکر گرانول ساده، زیتون

•گوشت، ماهی، مرغ، این محصولات افزودنی نیستند، در روغنی که قبلا با آرد سرخ شده و فرآوری شده سرخ می شوند. نباید فراموش شود.

• انواع کنسرو شده که در آرد غوطه ور نشده اند،

• هم ذرت، هم برنج و هم خود سیب زمینی و هم از آرد آنها می توان در تهیه غذا استفاده کرد. علاوه بر این می توان از آرد شاه بلوط، آرد نخودچی، آرد سویا، آرد هسته انگور نیز استفاده کرد.

• ادویه جات ترشی جات بی خطر.

غذاهایی که بیماران سلیاک نباید بخورند

•انواع محصولات با افزودنی های گندم، جو، چاودار و جو دوسر. (آرد، بلغور، بلغور پلو، بلغور، ماکارونی، ورمیشل، کوسکوس، نان، کیک، شیرینی، کلوچه، بیسکویت، پای، دونات، ویفر، نان شیرینی، کراکر، بستنی، دسرهای آردی، رب گوجه فرنگی حاوی گلوتن، ، آرد) سوپ، سس، ترهنا، یام اضافه شده است).

•محصولات گوشتی مانند مرغ و ماهی آغشته به آرد سوخاری و آرد.

• نوشیدنی هایی که از مالت، آبجو، ودکا، جین و غیره استفاده می کنند.

• چاشنی های آماده مانند سوپ های آماده، کوفته، هاون های نان دار حاوی گوتن.

• برخی از غذاها مانند سرکه، شکلات، پودینگ، آدامس، سس کچاپ، سس مایونز، بستنی ممکن است حاوی گلوتن باشند. قبل از خوردن آنها باید اطلاعاتی در مورد محصول به دست آورد.

• آجیل شور و سس شده ممنوع است زیرا با گلوتن چسبانده شده است. با این حال، آجیل های بدون گلوتن و بدون گلوتن رایگان هستند.

 
آنزیم های گوارشی به معنای آنزیم های مورد استفاده در دستگاه گوارش است. این آنزیم‌ها به روده بزرگ شما کمک می‌کنند تا غذایی که می‌خوریم را به مولکول‌های کوچک‌تری که قابل جذب هستند تجزیه کند. به همین دلیل، از سلامت روده شما حمایت می کند و باعث می شود مواد مغذی به بدن شما داده شود.

آنزیم های گوارشی به سه دسته تقسیم می شوند:

آنزیم های پروتئولیتیک مورد نیاز برای هضم پروتئین
لیپازهای مورد نیاز برای هضم چربی ها
آمیلازهای مورد نیاز برای هضم کربوهیدرات ها.
چندین آنزیم گوارشی در انسان یافت می شود، از جمله:

آمیلاز
این ماده در بزاق و آب پانکراس یافت می شود و مولکول های بزرگ نشاسته را به مالتوز تجزیه می کند. اساساً در تمام غذاهای گیاهی یافت می شود. (سیب زمینی، میوه ها، سبزیجات، غلات و غیره) عمدتاً برای تجزیه کربوهیدرات ها، نشاسته ها و قندها عمل می کند.

پپسین
پپسین که در شیره معده در معده شما یافت می شود، به تجزیه پروتئین به واحدهای کوچکتر به نام پلی پپتید کمک می کند.

لیپاز
این توسط پانکراس شما ساخته شده و به روده کوچک شما ترشح می شود. پس از مخلوط شدن با صفرا، به هضم چربی ها و تری گلیسیریدها به اسیدهای چرب کمک می کند. عملکرد آن هضم غذاهای حاوی چربی مانند لبنیات، آجیل، روغن، تخم مرغ و گوشت است.

تریپسین و کیموتریپسین
این اندوپپتیدازها پلی پپتیدها را به قطعات کوچکتر تجزیه می کنند.

سلولاز
این به هضم غذاهای پرفیبر مانند بروکلی، مارچوبه و لوبیا کمک می کند، که می تواند باعث ایجاد گاز اضافی در بدن شما شود.

اگزوپپتیدازها، کربوکسی پپتیداز و آمینوپپتیداز
این به بدن شما کمک می کند تا اسیدهای آمینه را به صورت جداگانه آزاد کند.

لاکتاز
قند لاکتوز را به گلوکز و گالاکتوز تقسیم می کند.

ساکاراز
ساکارز قند را به گلوکز و فروکتوز تجزیه می کند

مالتاز
مالتوز قند را به مولکول های گلوکز کوچکتر کاهش می دهد.

معکوس کردن
آنزیم های دیگری که قند و کربوهیدرات ها را تجزیه می کنند، گلوکوآمیلاز و آلفا گلاکتوزیداز هستند.

 
هضم غذا از کجا شروع می شود؟

آمیلاز بزاقی که در دهان آزاد می شود، اولین آنزیم گوارشی است که به تجزیه غذا به مولکول های کوچکتر کمک می کند و این روند پس از ورود غذا به معده ادامه می یابد. سپس سلول های جداری معده تحریک می شوند تا اسیدها، پپسین و آمیلاز معده را همراه با سایر آنزیم ها آزاد کنند و فرآیند تجزیه غذای نیمه هضم شده به علف آغاز می شود. اسید معده همچنین اثر خنثی آمیلاز بزاق را دارد و به آمیلاز معده اجازه می دهد تا بر آن تاثیر بگذارد. بعد از یک ساعت یا بیشتر، آویشن به دوازدهه (روده کوچک فوقانی) هل داده می شود، جایی که اسیدیته به دست آمده در معده باعث ترشح هورمون می شود. این نشان می دهد که لوزالمعده هورمون ها، بی کربنات، صفرا و آنزیم های متعدد پانکراس را آزاد می کند که مرتبط ترین آنها لیپاز، تریپسین، آمیلاز و نوکلئاز هستند. بی کربنات اسیدیته زیره را از اسیدی به قلیایی تغییر می دهد که نه تنها به آنزیم ها اجازه می دهد غذا را تجزیه کنند، بلکه باکتری هایی را که نمی توانند در محیط اسیدی معده زنده بمانند، از بین می برد.

برای افرادی که کمبود آنزیم های گوارشی ندارند، بیشتر عملکرد گوارشی انجام می شود. برای دیگران، تقویت مورد نیاز است و کوتاه ترین راه برای کمک به این فرآیند است.

چه باید کرد

وعده های غذایی نباید عجولانه باشد و باید در محیطی آرام و راحت صرف شود.
غذا باید خوب جویده شود.
معاینات منظم دندانپزشکی باید انجام شود.
بین لقمه ها بیش از چند جرعه آب ننوشید.
گوشت حیواناتی که توسط طبیعت و روش های سنتی تغذیه می شوند باید ترجیح داده شود.
تکه های استخوانی گوشت (گوشت گاو/گوسفند/مرغ/ماهی) را می توان آب پز کرد و در آب نگهداری کرد.
گوشت گوساله و مرغ باید به جای کبابی، خورش شوند.
پوره جگر باید 3-4 بار در ماه مصرف شود.
میوه به جز صبحانه نباید همراه غذا مصرف شود.
ماست و کفیر تهیه شده از شیر پاستوریزه باید ترجیح داده شود.
محصولات بدون روغن/سبک باید آگاهانه مصرف شوند.
هر چند وقت یکبار بعد از شام می توانید بوزا را با دارچین فراوان امتحان کنید.
سرکه سیب را می توان به سالاد اضافه کرد و به مقدار مناسب ترشی مصرف کرد.
روزانه 1-2 لیوان آب گوجه فرنگی مصرف شود.
هورمون های ایروئید و PH ادرار باید بررسی شود.
افرادی که کیسه صفرا خود را برداشته اند در صورت نیاز به مصرف نمک های صفراوی یا آنزیم های گوارشی باید با پزشک خود مشورت کنند.
از مصرف غیر ضروری آنتی بیوتیک ها باید اجتناب شود. مسدود کننده های پمپ اسید و داروهای ضد اسید نباید بدون نظر پزشک مصرف شوند.
 
به تغذیه خود توجه کنید

برای کمک به هضم غذایی که می خورید، باید از غذاهایی که هضم شما را کند می کنند اجتناب کنید. در برخی از بخش‌های زندگی روزانه‌تان، باید توجه داشته باشید که آیا احساس نفخ، یبوست و یا میل زیادی به آروغ زدن دارید. اگر متوجه هر یک از این احساسات شدید، می توانید با توجه به غذاهایی که از قبل می خورید، آنها را در رژیم غذایی بعدی خود اضافه یا کاهش دهید.

مهم ترین مواد غذایی که در دوران بارداری باید مصرف شود، میوه ها به ویژه کیوی است که ارزش ویتامین و مواد معدنی بسیار بالایی دارد. در دوران بارداری حتما باید کیوی را در سالاد، آب میوه و میان وعده مصرف کنید.

فواید کیوی در بارداری

کیوی با دفع سموم در بدن، خون را پاکسازی می کند: کیوی که در دوران بارداری به طور منظم مصرف می شود، با کمک به دفع سموم بدن به شما کمک می کند خونی تمیز داشته باشید. همچنین به عملکرد منظم کبد شما کمک می کند. در میان فواید کیوی در بارداری، این مهم ترین و بارزترین فایده است.

مقاومت بدن خود را در دوران بارداری با کیوی افزایش دهید: مصرف کیوی در دوران بارداری، سیستم ایمنی ضعیف را تقویت کرده و از شما در برابر بیماری ها محافظت می کند. اثر آنتی اکسیدانی کیوی به بدن شما کمک می کند تا در این دوران در برابر سرطان مقاوم شود. در این مدت برای احتیاط بیشتر در برابر سرطان سینه باید کیوی مصرف کنید.

زنان باردار بیشتر از سوء هاضمه شکایت دارند: یکی از مشکلاتی که زنان باردار با آن مواجه می شوند، سوء هاضمه است، یعنی یبوست. در این فرآیند، برای نرم شدن مدفوع و جلوگیری از سوء هاضمه، باید حداقل یک کیوی در طول روز مصرف کنید.

کیوی دارای اثر ضد استرس طبیعی است: احساسی ترین و حساس ترین دوران زنان دوران بارداری است. کیوی که اثر آرام بخشی بر فعالیت های مغز دارد به شما کمک می کند شب راحت بخوابید و در طول روز استرس کمتری را تجربه کنید. اگر در هنگام خوردن کیوی به آبدار و شیرین بودن کیوی توجه کنید، هنگام مصرف کیوی لذت و آرامش بیشتری خواهید داشت.

در این دوره به ویتامین C نیاز دارید: اگر بارداری شما با زمستان مصادف شده است، به خصوص اگر نمی توانید مرکباتی مانند پرتقال، لیمو، نارنگی مصرف کنید، حتماً باید برای دریافت ویتامین C کیوی مصرف کنید.

سایر فواید کیوی در دوران بارداری

کیوی با داشتن منیزیم از سلامت استخوان های شما محافظت می کند.

با خوردن کیوی می توانید افزایش وزن در دوران بارداری را کاهش دهید. به این ترتیب هم رژیم غذایی متعادلی خواهید داشت و هم وزن اضافه نمی کنید.

کیوی شما را در برابر بیماری های عفونی که ممکن است به دلیل مقاومت ضعیف شما مبتلا شوید، محافظت می کند.

مانند سایر میوه ها، در دوران بارداری نیز فواید کیوی را در بدن خود احساس خواهید کرد.

برای افزایش اسید فولیک باید روزانه 1 عدد کیوی مصرف شود.

حاوی اینیزیتول است که از رشد ریه جنین در دوران بارداری حمایت می کند.

کیوی با جلوگیری از زوال پوست در دوران بارداری به زیبایی پوست شما کمک می کند.

شرایطی که کیوی می تواند در دوران بارداری مضر باشد

در نتیجه مصرف زیاد کیوی در دوران بارداری، خارش و قرمزی در بدن ایجاد می شود.

باز هم مصرف زیاد کیوی می تواند باعث یبوست یا برعکس اسهال شود.