دانیم اگر کم غذا بخوریم و بیشتر حرکت کنیم ، نمی توانیم این کار را انجام دهیم؟ چرا رژیم هایی که با اشتیاق از روز دوشنبه شروع می شوند در اواسط هفته به پایان می رسند؟ چرا ما از روش های لاغری گرفته تا رژیم های لاغر 7 کیلو در هفته ، روش هایی را ادامه می دهیم که موثر نیستند؟ طبق مطالعات انجام شده ، 95٪ از کسانی که با رژیم گرفتن وزن کم می کنند ، طی 5 سال وزن از دست رفته یا حتی بیشتر را از دست می دهند. از آنجا که غذا خوردن رفتاری است که مستقیماً تحت تأثیر افکار و احساسات ما قرار دارد ، رژیم های غذایی برای تغییر این رفتار ناکافی هستند.

چگونه می توانید از یک اختلال تغذیه بهبود پیدا کنید؟

·       دست از سرزنش و برچسب زدن به غذا خوردن بردارید برچسب ها و صفت های منفی مانع از بروز رفتار مثبت می شوند و ما را اسیر این صفت می کنند.

·       فقط به این دلیل که نمی توانید اشتهای خود را کنترل کنید ، به این معنی نیست که ضعیف هستید. وقتی برای احساس طعم و مزه غذای مصرفی خود به آرامی و با آرامش غذا می خوریم ، سیگنال های سیری را به مغز خود می فرستیم.

·       رژیم های سخت و محدود را انجام ندهید. این موارد اغلب منجر به شکست و پرخوری متعاقب آن می شود. زیرا کمبود هر چیزی باعث می شود که آن را بیشتر بخواهیم.

·       وقتی متوجه شدید که غیرقابل کنترل غذا می خورید ، بررسی کنید که آیا واقعاً گرسنه هستید. اگر گرسنه نیستید ، سعی کنید احساسات و فکرهایی را که شما را به خوردن غذا سوق می دهد جلب کنید.

·       فراتر از گرسنگی جسمی ، ممکن است احساس گرسنگی عاطفی داشته باشید ، به خصوص اگر غذاهایی را که کالری زیادی دارند و انرژی می دهند ترجیح می دهید. کاهش وزن بدون یافتن دلیل اصلی احساسی عدم توانایی در کاهش وزن غیرممکن است.

دریافت حمایت روانشناختی از یک روانشناس در این زمینه به شناسایی و حل عوامل روانشناختی کمک می کند.

برای اینکه فرد با برنامه های شخصی سازی شده و مطالعات تغییر رفتار در درمان ، به یک وزن سالم برسد ، اول از همه ؛ ما عادات غذایی شما را بررسی کرده و توصیه های لازم را ارائه می دهیم. با استفاده از تکنیک های رفتاری شناختی مانند پیگیری اینکه چه چیزی ، چه زمانی ، چه مقدار غذا می خورید و فعالیت های بدنی شما ، کنترل عوامل تحریک کننده غذا ، کندی غذا خوردن ، ما درمانی را برای ایجاد تغییرات رفتاری دائمی و آگاهی روانشناختی اعمال می کنیم.