انسولین هورمونی است که از پانکراس ترشح می شود و به قند (گلوکز) در خون اجازه می دهد وارد سلول شود. برای تعادل قند خون ترشح می شود که به خصوص بعد از غذا افزایش می یابد. انسولین به عنوان کلیدی برای ورود گلوکز به سلول عمل می کند ، بنابراین انرژی سلول های بدن ما را تأمین می کند.

در برخی موارد ، سلول ها نسبت به انسولین حساس نیستند (در جایی که بسیاری از مکانیسم ها ممکن است مختل شوند). کاهش پاسخ به انسولین از ایجاد تعادل در قند خون جلوگیری می کند. نیازهای انرژی را نمی توان تأمین کرد ، زیرا گلوکز کافی از طریق انسولین وارد سلول نمی شود. به همین دلیل ، پانکراس انسولین بیشتری ترشح می کند.

مقاومت در برابر انسولین چگونه است؟

مقاومت به انسولین اغلب با افزایش چربی بدن به موازات رژیم غذایی ناسالم مواجه می شود. برخی از افراد استدلال می کنند که وزنشان افزایش می یابد زیرا مقاومت به انسولین دارند اما این عکس است.

به خصوص در بافت چربی شکم (دور کمر) ، روغن کاری در ایجاد مقاومت به انسولین بسیار نقش دارد. زیرا سلولهای چربی موجود در این ناحیه نسبت به انسولین حساسیت بیشتری نشان می دهند.

علاوه بر رژیم غذایی ناسالم ، کم تحرکی ، الکل و استعمال دخانیات نیز باعث مقاومت به انسولین می شود.

حتی اگر فرد از وزن طبیعی برخوردار باشد ، به دلیل رژیم غذایی نامناسب ممکن است مقاومت به انسولین ایجاد شود.

مقاومت به انسولین ممکن است به دلایل ژنتیکی ایجاد شود.

علائم مقاومت به انسولین

-خستگی فیزیکی

-خستگی مغز

احساس اضافه وزن بعد از یک وعده غذایی سنگین ، بعد از خوردن یک غذای شیرین ، خواب آلودگی

-افسردگی

افزایش وزن (به ویژه بزرگ شدن تدریجی دور کمر)

یافته های عصب شناسی

-هیپرگلیسمی

-هیپرینسولینمی

-فشار خون

-Acanthosis Nigricans (قهوه ای شدن در زیر بغل ، کشاله ران ، نواحی گردن)

-تعریق

-نه تمایل دائمی به غذا خوردن

- بی نظمی قاعدگی در زنان

بیماری ها با توجه به مقاومت در برابر انسولین

-دیابت نوع 2

-چاقی

-فشار خون

-دیس لیپیدمی

-بیماری های قلبی عروقی

- روغن کاری در اندام های داخلی

-سرطان

-افسردگی

-آپنه خواب

-آلزایمر

-PCOS

تشخیص

اول از همه ، تاریخچه پزشکی فرد توسط پزشکان گرفته می شود و معاینه فیزیکی انجام می شود. هنگام ارزیابی وضعیت متابولیسم مربوط به مقاومت به انسولین ؛ در صورت لزوم قند خون ناشتا و بعد از غذا ، HbA1c ، OGTT (تست تحمل گلوکز خوراکی).

HOMA-IR ، که به عنوان معیار محاسبه مقاومت به انسولین استفاده می شود ، با قند خون ناشتا و مقدار انسولین محاسبه می شود. جدا از همه اینها ، پزشک شما ممکن است آزمایش های مختلفی را درخواست کند.

در نتیجه ارزیابی ، پزشک شما

دارو + رژیم درمانی سالم + فعالیت بدنی

یا

 تغذیه درمانی + فعالیت بدنی

می تواند پیشنهاد کند

درمان تغذیه ای پزشکی برای افرادی که تشخیص مقاومت به انسولین دارند ، با یا بدون دارو درمانی ضروری است. کاهش روغنکاری ناحیه کمر و اطراف اندام به شکستن مقاومت به انسولین کمک می کند.

جلوگیری

می توان با عادات غذایی پایدار و زندگی فعال تر از مقاومت به انسولین جلوگیری کرد. در حالی که سعی می کنید آنها را با زندگی خود سازگار کنید ، مهم این است که آنها را به بخشی از زندگی خود تبدیل کنید تا تغییرات سریع و ناگهانی و انتظار نتایج سریع. تغییر عادت های غذایی می تواند زمان بر باشد. با روشی کنترل شده و با گام های مطمئن بر اساس تغذیه سالم پیش بروید.

اگر تشخیص مقاومت به انسولین یا پیش دیابت دارید ، همین امروز اقدام کنید.

درمان تغذیه ای پزشکی در مقاومت به انسولین

تغییر سبک زندگی دائمی ضروری است. تغذیه درمانی ، زندگی فعال تر و سازگاری آنها با زندگی به روشی پایدار بسیار مهم است. زیرا وقتی می گویید پس از مدتی ادامه این موارد می توانم به عادات غذایی قدیمی خود برگردم ، بازگشت به ابتدا اجتناب ناپذیر است. به همین دلیل پایداری در اولویت است.

- تغذیه درمانی درمانی فرد ؛ باید با توجه به سن ، جنس ، میزان فعالیت بدنی و سبک زندگی تعیین شود. باید یک برنامه غذایی پایدار و خوشمزه ایجاد شود.

-رژیم غذایی باید شامل تمام مواد مغذی باشد ، از رژیم های غذایی بسیار کم کالری و ناپایدار باید اجتناب شود.

-انرژی که باید روزانه مصرف شود باید با توجه به فرد محاسبه شود (فرد چه وزنی را وزن می کند؟ چه مقدار از وزن خود را از دست می دهد؟ چند سال دارد؟ چند دقیقه فعالیت بدنی در هفته می تواند انجام دهد؟ راه باید با توجه به پاسخ این سوالات تعیین شود). کاهش وزن هفتگی باید کنترل شود (از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود)

- افرادی که تشخیص مقاومت به انسولین را دارند نباید ساعتهای طولانی گرسنه باشند و باید در فواصل منظم و منظم از آنها تغذیه شود (4-6 وعده غذایی ؛ بسته به نوع افراد متفاوت خواهد بود).